AGS: Metody montażu elewacji wentylowanych
Istnieje wiele sposobów, umożliwiających montaż okładzin elewacyjnych. Elewacje wentylowane składają się z podkonstrukcji (rusztów), izolacji termicznych, okładzin oraz szczelin wentylacyjnych. Te ostatnie są szczególnie istotne, ponieważ pozwalają na regularną cyrkulację powietrza, odbywającą się między okładziną a izolacją. W ten sposób niwelowany jest zgromadzony w szczelinie kondensat. Poniżej prezentujemy 8 metod montażu okładzin do elewacji wentylowanych.
Elewacje wentylowane - montaż okładzin
Metody służące do montażu okładzin elewacyjnych są zależne od tego, z jakich materiałów korzystamy. Najczęściej występującymi na rynku okładzinami są te wykonane z płyt włóknisto-cementowych, oraz z:
- laminatów HPL,
- blach i kompozytów blaszanych,
- kamienia naturalnego i konglomeratów,
- ceramiki,
- elementów drewnianych i drewnopochodnych.
Wytyczne Europejskiej Organizacji ds. Oceny Technicznej (EOTA) ETAG-034 - Zestawy do wykonywania okładzin ścian zewnętrznych wskazują, że dopuszczalne jest mocowanie okładzin na 8 sposobów:
- Montaż do podkonstrukcji przy użyciu łączników (wkrętów lub nitów) przechodzących przez płytę. Do podkonstrukcji, wykonanej z profili aluminiowych lub drewnianych, najczęściej montuje się płyty włóknisto-cementowe lub laminaty HPL.
- Montaż ukryty, polegający na połączeniu okładziny z podkonstrukcją (np. aluminiową). Istnieje możliwość wyfrezowania otworów w okładzinie, pozwalających na użycie łączników rozprężnych.
- Montaż do ściany konstrukcyjnej lub do dodatkowej podkonstrukcji przy zastosowaniu kotwy typu T. Metoda sprawdza się przy mocowaniu ciężkich, kamiennych okładzin lub tych, stworzonych z ceramiki. Podkonstrukcja wraz z uchwytami mocującymi wykonana jest ze stali nierdzewnej.
- Montaż za pomocą widocznych łączników do podkonstrukcji stalowej lub aluminiowej. Metoda wykorzystywana jest najczęściej do mocowania okładzin z płyt drewnianych / drewnopochodnych.
- Montaż przy zastosowaniu wąskich pasów płyt okładzinowych (górna część pasa zasłonięta jest kolejnym elementem, dzięki czemu elementy łącznikowe są ukryte. Ten sposób mocowania wykorzystywany jest w konstrukcji rusztu drewnianego z okładziną drewnianą / drewnopochodną albo z blachy i kompozytów blaszanych do podkonstrukcji stalowych lub aluminiowych.
- Montaż bezpośrednio do ściany lub dodatkowej podkonstrukcji za pomocą widocznych elementów, takich jak klipsy czy klamry. Rozwiązanie sprawdza się przy mocowaniu okładzin o mniejszej grubości, gdzie nie ma miejsca na zrobienie otworów po bokach płyty.
- Montaż do podkonstrukcji przy pomocy tzw. wieszaków. Metoda ta jest wykorzystywana dla płyt blaszanych i blach z uchwytami mocującymi, znajdującymi się w zgięciach boków okładziny, a także dla okładzin, wykonanych z płyt ceramicznych z gniazdami do mocowania.
- Montaż przy zastosowaniu dodatkowego poziomego elementu podkonstrukcji, dzięki czemu płyty elewacyjne można montować pod kątem. Łączenia są niewidoczne ze względu na sposób ułożenia kolejnych płyt.
Dokumentacja techniczna, dopuszczająca zastosowanie rozwiązań na danym obiekcie budowlanym, jest wymagana w przypadku wszystkich wyżej zaprezentowanych metod montażu elewacji wentylowanych.
AGS - sprawdzony producent systemów mocowań elewacji wentylowanych
Oferowane przez nas systemy mocowań elewacji wentylowanych przystosowane są do montażu wszystkich rodzajów okładzin zewnętrznych. Rozwiązania przeznaczone do mocowania ciężkich okładzin betonowych opieramy na konsolach nierdzewnych lub stalowych, które pokryte są innowacyjną powłoką Magnelis®. Gwarantuje ona najwyższą ochronę antykorozyjną systemu nawet w bardzo agresywnych warunkach środowiska o klasie C5, oraz trwałość w sytuacji pożaru do 120 minut.
