W naszym kraju osoby budujące własne domy najchętniej wybierają fundamenty tradycyjne, wykonane z ław oraz ścian, ponieważ są one znane od lat, sprawdzone i niewymagające poniesienia wysokich kosztów. Jednak ławy fundamentowe mają swoje wady: długi czas wykonania, konieczność wykonania hydroizolacji, dobranej do rodzaju gruntu i poziomu wody gruntowej. Ław fundamentowych nie można w pełni zaizolować termicznie, co raczej wyklucza ich zastosowanie do budynku pasywnego. Lepszym rozwiązaniem są płyty fundamentowe. Są one co prawda droższe, ale powstają znacznie szybciej i umożliwiają doskonałe odizolowanie termiczne budynku od gruntu. Nie wymagają głębokich wykopów ani długiego schnięcia. Mogą być wykonane nawet przy wysokim poziomie wód gruntowych - znacznie powyżej poziomu posadowienia). Ich zaletą jest również to, ze ciężar budynku rozkłada się na całą powierzchnię fundamentu, a nie tylko na elementy brzegowe, jak w przypadku ławy.
Pasywna płyta fundamentowa to specyficzny rodzaj fundamentu, różniący się od tradycyjnej płyty zarówno konstrukcją, jak i własnościami. Jej struktura składa się zwykle z dwóch lub trzech warstw izolacji termicznej o grubości 10-15 cm, wykonanej najczęściej z płyt XPS, czyli polistyrenu ekstrudowanego. Materiał ten jest co prawda droższy od EPS, czyli styropianu, jednak ma doskonałe własności termoizolacyjne (dla płyty o grubości 20 mm współczynnik przewodzenia ciepła λD ≤ 0,032 W/mK) oraz wysoką wytrzymałość na obciążenie. Na płyty izolacyjne układa się 2 warstwy zbrojenia płyty i zalewa betonem klasy B30-W8 (wodoszczelnym). Projekt pasywnej płyty fundamentowej powinien dodatkowo uwzględniać system wentylacji z rekuperacją, który często występuje w budynkach projektowanych, jako energooszczędne lub pasywne.
Ograniczanie strat ciepła oraz inne zalety pasywnej płyty fundamentowej
Fundament w postaci płyty pasywnej to obecnie jedyny, który kompleksowo ogranicza do minimum ucieczkę ciepła z budynku do gruntu. Stało się to możliwe dzięki wykorzystaniu materiałów o doskonałych własnościach termoizolacyjnych i odpowiedniej grubości oraz praktycznej eliminacji mostków cieplnych (jednak warunkiem jest to, aby przejścia elementów instalacji hydraulicznej czy elektrycznej zostały odpowiednio uszczelnione, co jest regułą dla pozostałych przegród budynku pasywnego). Według obowiązujących obecnie Warunków Technicznych WT 2021, w nowych budynkach współczynnik przenikania ciepła U przegród stykających się z gruntem nie może być wyższy, niż 0,30 W/(m2*K). Prawidłowo zaprojektowana i wykonana pasywna płyta fundamentowa może posiadać współczynnik U nawet na tak niskim poziomie, jak 0,08 W/(m2*K). Innymi zaletami pasywnej płyty fundamentowej są: zmniejszenie ryzyka kondensacji wilgoci na powierzchniach wewnętrznych, czyli możliwość uniknięcia problemów z pleśnią grzybami oraz wyższy poziom kontroli nad wymianą powietrza pomiędzy budynkiem a jego otoczeniem.
Wady płyty pasywnej
Pasywne płyty fundamentowe są jak na razie droższe od tradycyjnych. Wymagają profesjonalnego projektu, dostosowanego do danego miejsca budowy i wykorzystania dobrych, dokładnie określonych materiałów budowlanych oraz izolacyjnych. Instalacje w budynku musza być wykonane precyzyjnie, aby uniknąć powstania mostków cieplnych. To niestety przekłada sie na wyższe koszty. Jednak wielu ekspertów z branży podziela opinię, że płyta pasywna pod dom jednorodzinny jest warta swojej ceny.
Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki
Opracowanie redakcja : (T.H.)
Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji portalu www.pasywny-budynek.pl