Jednym z elementów, które wpływają na komfort i wydajność energetyczną budynku pasywnego, jest podłoga. Podłoga stanowi znaczną część powierzchni styku budynku z otoczeniem i może być źródłem strat ciepła lub chłodu. Dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiedni materiał podłogowy, który będzie spełniał wymagania izolacyjne, estetyczne i użytkowe.
Co to jest terakota?
Terakota to rodzaj ceramicznej glazury, która nadaje podłodze charakterystyczny kolor czerwony lub pomarańczowy. Terakota jest trwała, odporna na wilgoć i zarysowania, a także łatwa w utrzymaniu. Terakota ma jednak pewne wady, które mogą być problematyczne w budynku pasywnym.
Po pierwsze, terakota ma niski współczynnik przenikania ciepła, co oznacza, że słabo przewodzi ciepło. To może być zaletą w lecie, gdy podłoga nie nagrzewa się zbytnio od słońca, ale wadą w zimie, gdy podłoga jest zimna i niekorzystnie wpływa na temperaturę pomieszczenia. Aby temu zaradzić, można zastosować ogrzewanie podłogowe, ale to wiąże się z dodatkowym zużyciem energii.
Po drugie, terakota ma niską akumulację cieplną, co oznacza, że szybko oddaje lub przyjmuje ciepło. To może być zaletą w budynku pasywnym, który ma duże okna i jest dobrze nasłoneczniony, ponieważ podłoga szybko nagrzewa się w dzień i oddaje ciepło w nocy. Jednak w budynku pasywnym, który ma małe okna i jest słabo nasłoneczniony, podłoga będzie szybko tracić ciepło i nie będzie pełnić funkcji bufora termicznego.
Podsumowanie
Z tych powodów terakota nie jest najlepszym wyborem dla budynku pasywnego. Lepszymi materiałami podłogowymi są drewno, korek lub wełna mineralna. Te materiały mają lepsze właściwości izolacyjne i akumulacyjne oraz są przyjemniejsze w dotyku. Jeśli jednak bardzo podoba ci się terakota i chcesz ją położyć w budynku pasywnym, musisz zadbać o dodatkową izolację podłogi oraz ogrzewanie podłogowe.
Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki
Opracowanie redakcja [S.W.].
Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji.