Cechy domu pasywnego

Dom pasywny znamionuje kompleksowość koncepcji odnosząca się do całości obiektu, jego elementów, jego funkcjonowania i oddziaływania na środowisko.

Dom pasywny charakteryzuje zespół cech związanych z wykorzystaniem energii, będących efektem projektu konstrukcyjnego, a także związanych z jego użytkowaniem, których najważniejsze to:

• minimalizacja zapotrzebowania na energię do ogrzewania,
• oszczędność energii do ogrzewania wody,
• racjonalne użytkowanie energii elektrycznej,


Do spełnienia kryterium ekstremalnie małego zużycia energii w domu pasywnym konieczne są:

• wykorzystanie źródeł energii w samym domu oraz dostępnych oraz w otaczającym dom środowisku, do realizacji potrzeb energetycznych budynku (ogrzewanie, przygotowanie ciepłej wody użytkowej, zasilanie urządzeń elektrycznych);
• odpowiednie rozwiązania architektoniczno-konstrukcyjne;
• zastosowanie energooszczędnych chłodziarek, zamrażarek, zmywarek, suszarek i innych urządzeń gospodarstwa domowego.


W projektowaniu domu pasywnego, w zakresie rozwiązań konstrukcyjno – eksploatacyjnych, niezbędne stają się:

• odpowiednia architektura i usytuowanie, sprzyjająca ochronie cieplnej budynku, z włączeniem słonecznych systemów grzewczych, a również istotnym elementem tej architektury jest minimalizacja współczynnika kształtu A/V (zmniejszenie powierzchni zewnętrznych przegród budowlanych w stosunku do kubatury zmniejsza straty ciepła przez przenikanie przez te przegrody);
• wysoka izolacyjność przegród zewnętrznych i wewnętrznych, w tym okien;
• wentylacja z systemem odzysku ciepła;
• kompleksowość systemów regulacyjnych, wysoka sprawność zautomatyzowanych, elektronicznie sterowanych systemów grzewczych;
• energooszczędne odbiorniki energii i oszczędne użytkowanie wody.


Określone właściwości odnoszące się do przegród, szczelności domu, sprawności rekuperatora to niejedne cechy domu pasywnego.

Spełnienie kryteriów małego zużycia jest ułatwione np. poprzez:

• wykorzystanie energii promieniowania słonecznego do zaspokojenia potrzeb energetycznych;
• wykorzystanie kolektorów słonecznych lub pomp ciepła do podgrzewania wody użytkowej i/lub ogrzewania;
• ewentualne doprowadzenie świeżego powietrza poprzez gruntowy wymiennik ciepła, który stanowi rura zakopana w ziemi;


Możliwe są inne rozwiązania niekonwencjonalne, dotyczące pozyskiwania, magazynowania i utylizacji energii i odpadów, w tym:

• zapewnienie, poprzez odpowiedni kształt budynku, jego współistnienia z otoczeniem;
• stosowanie niekonwencjonalnych materiałów budowlanych, w tym specjalnych osłon szklanych (okien ze szkła słonecznego, szkła absorbcyjnego, pokryć o niskiej emisyjności), izolacji transparentnych, itp.;
• super izolacje (próżniowe),
• systemy fotowoltaiczne,
• sezonowe magazynowanie energii cieplnej w gruncie;
• magazynowanie ciepła przy wykorzystaniu zjawiska zmiany stanu skupienia (materiał magazynujący – woski, parafiny i inne);
• wykorzystanie naturalnej oczyszczalni ścieków;
• wykorzystanie wody deszczowej;
• zastosowanie ogniw paliwowych do produkcji energii elektrycznej i ciepła.


Opracowanie:

• Dr inż. Ryszard Wnuk
• Krajowa Agencja Poszanowania Energii S.A.
• Dyrektor Polsko-Japońskiego Centrum Efektywności Energetycznej