Stropy gęstożebrowe Fert – co jest potrzebne do ich wykonania?

Każdy budynek musi mieć strop. Jest to jeden z ważniejszych elementów konstrukcyjnych, bez którego nie można wykonać dachu. Strop przenosi obciążenia z pokrycia dachowego i ścian działowych górnych kondygnacji na ściany nośne. Rozpiętość stropu uzależniona jest od konstrukcji i kondygnacji danego budynku. Od jakości zastosowanych rozwiązań i ich wykonania zależy w dużej mierze bezpieczeństwo osób, które będą użytkować dany budynek. Dlatego podejmując decyzję o konstrukcji stropu, trzeba pamiętać o jego uzbrojeniu, izolacyjności, sztywności, akustyczności, a także zadbać o odpowiednie wypełnienie.

Strop gęstożebrowy Fert jest głównie stosowany w budownictwie domów jednorodzinnych. Charakteryzuje się on atrakcyjną ceną oraz szerokimi możliwościami zastosowania. Jest łatwy w wykonaniu, a także dostępny w wielu komponentach.

Do wykonania stropu typu Fert wykorzystuje się następujące elementy

• prefabrykowane belki stalowo-ceramiczne;
• pustaki stropowe;
• beton monolityczny.

W zależności od tego, jakie założenia projektowe przyjmie architekt, rozpiętość belek stropowych może być różna, ale od odległości między nimi zależy w dużej mierze nośność stropu. Belki zawsze osadza się w ścianach nośnych. Na belkach układa się szczelnie, jeden przy drugim pustaki, które następnie po wykonaniu zbrojenia, betonuje się. Jeżeli rozpiętość stropu przekracza 4-4,5 m należy wykonać dodatkowe belki, usytuowane prostopadle do belek stropowych, zwane żebrami rozdzielczymi. Służą one jako zabezpieczenie przed uginaniem się belek pod obciążeniem górnej kondygnacji (np. ścian działowych) i dachu na elementy nośne budynku.

O czym warto pamiętać?

Przed samym zalewaniem pustaków ceramicznych betonem, czyli betonowaniem, należy sprawdzić, czy wszystkie otwory pustaków są szczelnie zabezpieczone, aby do pustki pustaka nie dostał się cement. Pustaki należy obficie zwilżyć wodą, aby mieszanka betonowa podczas wiązania nie zabierała wody z samych pustaków, co może powodować ich pękanie. Po zalaniu pustaków warstwą nadbetonu, która wynosi najczęściej 3 cm, należy pielęgnować beton, polewając go obficie wodą po 24 godzinach od wykonania, średnio 2-3 razy dziennie przez tydzień. W czasie upałów należy chronić beton przed nadmiernym parowaniem wody poprzez przykrycie folią, papą lub matami. Po upływie 28 dni strop powinien osiągnąć pełną wytrzymałość.

Rodzaje stropów typu Fert stosowane w budownictwie:

Decydując się na strop Fert, warto pamiętać, że dostępne są jego trzy rodzaje, a im mniejszy rozstaw żeber, tym większe jest możliwe obciążenie stropu.

Strop Fert 40 wybierany jest zdecydowanie najczęściej. W jego przypadku rozpiętość żeber jest co 40 centymetrów. W przypadku tego stropu konieczne jest zastosowanie pustaków o wysokości dwadzieścia centymetrów. Nadbeton powinien mieć zaś grubość trzech centymetrów.

• Strop Fert 45 charakteryzują się rozpiętością żeber wynoszącą 45 centymetrów. Wysokość stosowanych pustaków jest taka sama jak w przypadku stropu gęstożebrowego Fert 40.
• Strop Fert 60 – to rozstaw żeber co aż 60 centymetrów. W jego przypadku stosuje się pustaki o takiej samej wysokości, jak w dwóch poprzednich przypadkach. Grubość nadbetonu jest w tym przypadku większa i wynosi aż cztery centymetry.

Jakie zalety i wady mają stropy gęstożebrowe typu Fert?

Strop – niezależnie od tego, czy jest to strop żelbetowy, czy drewniany – pełni bardzo ważną funkcję. Dlatego niezwykle istotne jest, aby postawić na ten naprawdę dobry.

Zalety stropów gęstożebrowych typu Fert

• niższy koszt realizacji w stosunku do innych rozwiązań,
• materiały, o niedużych rozmiarach i ciężarze,
• łatwy montaż stropu - wykonanie możliwe nawet systemem gospodarczym,
• brak konieczności używania ciężkiego sprzętu dodatkowo obniża koszt robót.

Wady stropów typu Fert::

• niewielka możliwości przenoszenia obciążeń (zwłaszcza w porównaniu do stropów monolitycznych (stropy Filigran), czy innych stropów gęstożebrowych jak: Teriva, Teriva Nova, Porotherm, Ackerman, czy Rector),
• ryzyko wystąpienia zjawiska klawiszowania, czyli niezależnego uginania się belek nośnych, które może powodować późniejsze rysy i pęknięcia na sufitach,
• trudność w wykonaniu niestandardowych czy skomplikowanych kształtów stropów,
• niższa izolacyjność akustyczna niż stropów monolitycznych,
• konieczność stosowania podparć do czasu osiągnięcia pełnej wytrzymałości stropu.

W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących wyboru stropu, płyt stopowych czy płyt żelbetowych, zawsze warto skonsultować się z projektantem, czy wykonawcami i przeanalizować wady i zalety każdego rozwiązania. Większość z nich chętnie udzieli niezbędnych, wyczerpujących wyjaśnień.

Pogłębiaj swoją wiedzę, czytaj poradniki

Opracowanie redakcja : (D.L)

Materiał objęty prawem autorskim. Publikacja w części lub w całości wyłącznie za zgodą redakcji portalu www.pasywny-budynek.pl